به گزارش سرویس دفاع و امنیت مشرق، مایک پمپئو وزیر خارجه آمریکا روز سه شنبه در توییتی به مسئله نزدیک شدن به زمان لغو تحریم های تسلیحاتی اشاره کرده و نسبت به تمام شدن این محدودیت ها و البته کاهش برخی محدودیت های رسمی درباره سفر سرلشکر سلیمانی فرمانده نیروی قدس سپاه نیز هشدار داده است. وی در این پیام توئیتری نوشته بود: «ساعت در حال تیک تاک کردن است، زمان باقی مانده پیش از آنکه تحریم تسلیحاتی سازمان ملل علیه ایران به پایان برسد و ممنوعیت  سفر "قاسم سلیمانی" (فرمانده نیروی قدس سپاه) برداشته شود، به پایان نزدیک می‌شود.»

پمپئو در ادامه خاطرنشان کرده است: ما از متحدان و شرکای خود می‌خواهیم تا فشارها علیه رژیم ایران را افزایش دهند تا رفتارهای بی ثبات کننده خود را متوقف کند.

البته این توییت نیز خالی از گاف و اشتباه نبود که مشخص نیست ناشی از عصبانیت آمریکایی ها یا ناشی از بی اطلاعی دولتمردان شان از واقعیت پیش روست. در این توییت که از یک فایل با فرمت GIF استفاده شده و به شکل یک تایمر معکوس عمل می کند، زمان پایان تحریم ها از روز سه شنبه ۲۲ مرداد را ۱۵ ماه و ۸ روز دیگر اعلام کرده در حالی که زمان باقی مانده تا ۱۸ اکتبر ۲۰۲۰ میلادی ۱۴ ماه دو روز دیگر است.

یکی از بندهای مربوط به توافق هسته ای که در سال ۲۰۱۵ میلادی بین ایران و ۵ کشور یعنی روسیه، چین، آمریکا، فرانسه، انگلیس و آلمان که بیشتر به اسم برجام شناخته می شود مربوط به بحث تحریم های تسلیحاتی ایران بود. از بعد از پیروزی انقلاب اسلامی تا به امروز ایران تحت شدید ترین تحریم های تسلیحاتی رسمی و غیر رسمی از طرف اکثر کشورهای جهان خصوصا دول غربی بوده. در جریان توافق هسته ای قرار شد که بعد از تاریخ ۱۸ اکتبر ۲۰۲۰ میلادی برابر با ۲۷ مهر ۱۳۹۹ هجری شمسی تحریم های تسلیحاتی شورای امنیت علیه ایران در بحث واردات و صادرات تسلیحات رفع شود.

بیشتر بخوانید:

نگاهی به انقلاب اپتیکی ایران در ارتش عراق/ وقتی برادران «سداد» و «راصد» به جنگ داعش رفتند +عکس

توییت وزیر خارجه آمریکا درباره تحریم های تسلیحاتی ایران

آمریکا از چه چیزی می ترسد؟

در مارس ۲۰۰۷ میلادی قطعنامه ۱۷۴۷ در شورای امنیت به تصویب رسیده که بر اساس آن هر گونه صادرات سلاح و خدمات مربوط به آن از ایران به خارج از این کشور مشمول تحریم می شد. در سال ۲۰۱۰ میلادی نیز قطعنامه ۱۹۲۹ نیز مورد تصویب قرار گرفت که بر اساس آن صادرات تسلیحات متعارف به ایران نیز ممنوع شد. جالب این جا است که در این قطعنامه از کشورهای دیگر خواسته شده سعی کنند از صادرات اقلامی مثل تسلیحات سبک انفرادی و موشک های ضد هوایی که معمولا جزو تحریم ها قرار نمی گیرد نیز خودداری کنند. هر دوی این تحریم ها به بهانه مسائل هسته ای ایران بر علیه کشورمان تصویب شد.

در نگاه اول شاید به این نتیجه برسیم که آمریکا نگران است با سر رسیدن زمان اتمام تحریم تسلیحاتی ایران نسبت به خرید حجم سنگینی از سلاح اقدام کرده و توازن قوا در منطقه را بهم بزند. البته در صورت خرید گستره تسلیحات توسط کشورمان (که قطعا در دکترین و برنامه های نظامی ایران جایی ندارد) آنها می توانند با راه اندازی یک کمپین جنگ روانی، کشورهای منطقه را به خرید بیشتر سلاح از غرب بویژه آمریکا ترغیب کنند و در نهایت این ماجرا برای آنها و حامیان اسلحه سازشان، یک سود هنگفت و پنهاد محسوب می شود. اما به نظر می رسد بحث پنهان و اصلی که کمتر به آن توجه شده، ترس آمریکا و برخی حامیانش از توان جمهوری اسلامی ایران در صادرات سلاح و درآمد زایی است.

اما چرا آمریکا از این توانایی نگران است؟ از زمان به روی کار آمدن ترامپ در کاخ سفید و خروج این کشور از پیمان برجام، شاهد به کار بردن لفظ فشار حداکثری از طرف مقامات آمریکایی هستیم. طبیعتا نگاه اصلی آنها در بخش فشار حداکثری، مسئله اقتصادی است که به دنبال محدود کردن فروش نفت توسط ایران و البته نقل و انتقال پول به داخل کشور ما هستند. این مسئله می تواند به اقتصاد و معیشت مردم فشار وارد کرده و در عین حال باعث بروز نارضایتی در داخل ایران شود که خوشبختانه با برنامه ریزی های صورت گرفته، این راهبرد به نتیجه نرسیده و قطعا در ماههای آینده، فشار آن نیز کمتر خواهد شد.

در عین حال برخی از کارشناسان این تحریم ها را یک توفیق اجباری برای ایران می دانند که به رویای چندین ساله در خصوص جدا شدن از پول نفت برای اداره کشور برسد. در هر صورت با افزایش فشارها به ایران در بخش نفتی ایران مجبور شده به سمت راه های جایگزین برای تامین درآمد برود که با توجه به توان و ساختار فنی موجود در بخش دفاعی، یکی از این منابع می تواند صادرات تسلیحات و خدمات مربوط به آن باشد.

برای صادرات چه داریم؟

در سالهای بعد از تمام شدن جنگ تحمیلی و به راه افتادن صنایع دفاعی بومی در ایران، صادرات نظامی کشورمان با محصولاتی مثل مهمات و تسلیحات سبک آغاز شده و در دوره هایی، بر اساس آنچه اعلام شده بود چیزی نزدیک به ۴۰ الی ۵۰ کشور دنیا محصولات مختلف ایرانی را خریداری کرده اند که در این میان می توان به سیستم های اپتیک، تفنگ های تک تیرانداز، موشک های ضد زره و هواپیماهای بدون سرنشین اشاره کرد.

خوشبختانه دوره تحریم های سنگین علیه ایران مصادف با دوره شکوفایی صنایع نظامی ایران شده و در این سالها که غربی ها تلاش کرده اند کشورمان حضور رسمی در این بازار نداشته باشد، محصولات خوب ایرانی وارد خدمت نیروهای مسلح شده و سپس با بروز درگیری ها در سوریه و عراق فرصتی پیش آمد تا تسلیحات ایرانی خصوصا در بحث پرنده های بدون سرنشین، سیستم های اپتیک و تسلیحات انفرادی وارد میدان عمل شوند به صورت جدی در برابر دشمنان امتحان شوند که همین موضوع، باعث اقبال کشورهای منطقه و علاقمند به استقلال از فروشندگان مرسوم در دنیا شده چراکه سلاح های ایرانی با قیمت مناسب و کارایی در برابر دشمنی مسلح همچون داعش، امتحان خوبی پس دادند.

تفنگ ایرانی صیاد در اختیار ارتش عراق

به عنوان مثال تسلیحات ضد زره ایرانی مثل موشک های دهلاویه و طوفان سابقه بسیار درخشانی در نابودی اهداف مختلف در برابر گروه های تروریستی دارند. امروزه با توجه به حجم بالای استفاده از موشک های ضد تانک، بازار بسیار گسترده ای در سطح جهان برای خرید این نوع تسلیحات ایجاد شده است.

موشک ضد زره طوفان در اختیار نیروهای امنیتی عراق

در عین حال، امروزه بازار بسیار رو به گسترشی برای پرنده های بدون سرنشین به خصوص نمونه های مسلح آن وجود دارد. پهپادی مثل مهاجر ۶ یا ابابیل به همراه مهمات هدایت شونده قائم را می توان یک ترکیب ایده آل برای بسیاری از کشورهای دنیا خصوصا در مناطق کمتر توسعه یافته یا کشورهایی با توان مالی کمتر در نظر گرفت. لذا به نوعی می توان پهپادها را یکی از پر امیدترین محصول دفاعی ایران برای بازار صادرات در نظر گرفت. ایران پیش از این نمونه ای از پهپادهای خود را به کشورهای دیگر صادر کرده و صحبت هایی مبنی بر صادرات پهپادها به برخی دیگر از کشورهای آمریکای لاتین نیز بوده است.

پهپاد ایرانی بر فراز سوریه از دید تروریست ها

راکت های سری فجر هدایت شونده از دیگر گزینه های بسیار جذاب برای صادرات تسلیحاتی ایران است. امروزه بسیاری کشورها به دنبال افزایش دقت راکت های مورد استفاده در سازمان رزم توپخانه خود هستند و برخی کشورهای محدود در حال ارائه راکت های هدایت شونده در این بخش هستند و با دریافت این سفارش ها در کنار ایجاد اشتغال مستقیم و غیر مستقیم در سطح صنایع دفاعی و شرکت های تابعه و نیروهای دانشگاهی، حجم قابل توجهی از ارزآوری به صورت قابل اطمینان و ادامه دار برای کشور ایجاد می شود که گام بسیار مهمی برای مقابله با سیاست فشار حداکثری آمریکا به حساب می آید.

علاقه کشور بولیوی به خرید پهپاد از ایران

همچنین مسئولان وزارت دفاع کشورمان در دولتهای قبل نیز صراحتا اعلام کرده بودند که تعدادی از رادارهای بومی به برخی کشورها صادر می شوند.   در میان آمارهای خارجی نیز می توان به توضیحات "موسسه بین‌المللی مطالعات صلح استکهلم" موسوم به "سیپری" اشاره کرد که اعلام داشته صنایع دفاعی ایران بین سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۴ دستکم ۲۰۰ میلیون دلار سلاح و تجهیزات صادر کرده اند. طبیعی است با ورود گسترده محصولات با کیفیت صنایع دفاعی ایران به بازارهای منطقه و جهان که اکنون برچسب غیرقانونی بودن هم نمی تواند بر آن الصاق شود، جبهه جدیدی برای ارتقاء قدرت نرم و ارتقاء جایگاه علمی و فناوری کشورمان باز می شود که قطعا برای آمریکا و برخی کشورهای غربی یک کابوس بزرگ خواهد بود و حالا آن روزشمار منتشره در توییتر پمپئو بیش از گذشته، خواب راحت را از چشمان آنها می رباید؛ فقط ۱۴ ماه دیگر ...